Het begon met een simpele vraag … Mieke (mijn collega) verstaat de kunst van zó slim vragen en invoelen dat ze in no-time de vinger op de zere plek legt. Boosheid en Verdriet, dáár mogen we mee aan het werk.
Op reis dus, dwars door de grenzen van tijd en ruimte … Boem … daar was ik, wéér als Kathaar ten tijde van de vervolgingen en inquisitie. Ik word gescheiden van mijn Vrouw, mijn Grote Liefde. Ik neem afscheid met : ‘Onthoud onze Liefde !’. Ik herken haar: ze is mijn huidige vrouw (!).
Mijn trauma’s worden het verlies van mijn Grote Liefde en het verlies van mijn liefdevolle community. Ik neem me voor nooit meer op deze wijze van mijn geliefde gescheiden te willen worden.
Toen A en ik elkaar voor het eerst ontmoetten (2012), zeiden we, uit het niets, allebei: ‘Waar was je al die tijd ?’ en ‘Dit voelt als thuiskomen’. Twee helderzienden vertelden elk afzonderlijk dat we elkaar kenden uit een vorig leven, waarin we met geweld uit elkaar zijn gehaald …
Hebben we daar dus écht geleefd ? Het moet wel, ik voel me in Katharenland altijd zó thuis. Is het plaatsje nog terug te vinden ? Enig pendelen en slimme vragen later is er het antwoord: Alet-les-Bains. Ná mijn opleidingsweek op Terra Nova reizen we nog door Katharenland. En bezoeken Alet. Ik vind het zó spannend …
Dank je wel, Mieke ! Oók deze reis was geen makkelijke, maar wél helemaal veilig !