Sinterklaas

Sinterklaas … voor de één warme herinneringen, voor de ander een bron van allerlei ‘gedoe’.

Ik had mazzel: wij vierden Sinterklaas én Kerst mét presentjes ! Dat laatste omdat mijn moeder uit Engeland kwam en haar familie daar woonde. Allerlei pakketjes waren dan met de post gekomen. Ik kon zien waar ze vandaan kwamen: ander papier en vooral: ze róken anders ! Feest !

Als Lego en Meccano liefhebber had ik altijd wel wensen. Al waren de nieuwe ‘sets’ wel stukken kleiner (én goedkoper !) dan nu. Kleine doosjes met nieuwe steentjes kostten toen fl. 1,95 ! Niet te geloven hé ?

Ik was helemaal tevreden met zoiets en verlangde nooit naar méér. Maar wist ook dat dat niet voor iedereen gold. Gaf ooit mijn spaarpotje aan een Sint-actie voor kinderen in het ziekenhuis.

Kan dat samengaan ? Tevreden zijn en tóch wensen hebben ? Zijn wensen niet een verkapte vorm van ontevredenheid ? Interessant om eens te onderzoeken. Waar ‘zit’ jouw tevredenheid ? Waarin is ‘die geworteld ? Heb je het gevoel dat die tevredenheid écht bij je hoort, van nature als het ware ? Óf is die tevredenheid er in jouw opvoeding in gehamerd ? Of via het geloof ?

En durf jij wensen te hebben ? Écht grote dromen ? Of zijn die er (ook) via je opvoeding zorgvuldig uitgefilterd ? Kinderen die willen … Dromen zijn bedrog … het zit óók diep in onze cultuur !

En een gemene : waar komt koopwoede ( of -ziekte) vandaan ? Is dat een soort extreme mate van ontevredenheid of is er méér aan de hand ?

Je hoort het al(weer): mijn eerste leraar op dit gebied bracht mij de kunst van het vragen stellen bij. Tot vervelens toe. Onderzoeken, onderzoeken, onderzoeken. Zó leer je jezelf beter begrijpen, je groeit en wordt een ‘beter’ mens.

Ik gun het iedereen, ook jou. Neem eens contact op als je meer wilt weten !